ใครที่อยากรู้ว่าหยกจริงหยกปลอมดูยังไง... จะทำคลิปให้ดูนะ
เตรียมพร้อมหยกที่มีในมือ..พร้อมไฟฉายส่องหยกที่ซื้อมาจากเมืองจีน....
ส่องกันจะๆเลย
ในหัวโปรเจคชั้นเยอะนะ..เรื่องหยกเป็นเรื่องที่ไม่เคยลืมมันเลย
อีกเรื่องที่อยากนำเสนอมากคือ...เส้นทางรองเท้าจากจีนเข้ามาไทยนี่แหล่ะ...
ชั้นจะเล่าให้คุณฟังว่า กระบวนการของมันต้องทำไง...วิธีการลดต้นทุน ทำไง....
เอ๊ะทำไมกล้าเล่าหล่ะ
เพราะว่า...ชั้นไม่กลัวคุณจะมาแข่งกะชั้นหรอก..เพราะอาชีพทุกอาชีพ
มันมีดวงของมันอยู่...ถ้าคุณจะรวย แค่คุณเปิดร้านขายจิ้งหรีดทอด คุณก็รวยได้..
แต่ถ้าคุณจะรวยจากรองเท้าได้ ก็ยินดีด้วยจริงๆ
ไม่มีอาชีพไหนที่มันง่ายเลยนะ...ลองคิดดูสิ ในยี่สิบสี่ชั่วโมง คุณทำไร
ที่คุณชอบได้บ้าง และในหนึ่งเดือน คุณยังจะยืนหยัดทำมันต่อไป..
และอีกห้าปีหล่ะ..สิบปีหล่ะ
ชั้นจะเล่าในสิ่งที่ชั้นถนัดเล่า และรู้จริง...ถ้าไม่รู้จริงก็ต้องไปสัมภาษณ์คนอื่น
ที่เค้าเก๋าในอาชีพเค้า แต่ขอให้ทุกคนใช้ความเมตตาในการดูคลิป...
คำวิจารณ์ที่ดี เราเก็บมันไว้เพื่อปรับปรุง...แต่ถ้าอะไรที่มันมากไปไม่เกี่ยวกะคลิป
ที่มันเป็นความชอบส่วนตัว ก็เชิญเก็บไว้ ทั่นไว้ปรับปรุงทำกะคลิปตัวเองเถอะ...
ดีกว่า
จริง ๆ ทำคลิปสนุกมากเลยนะ.....เป็นตัวของตัวเองก็ดีแล้ว
ชั้นขอบคุณซุนวูที่ทำให้ชั้นก้าวข้ามความกลัวทั้งหมดทั้งปวง..ทุกคนมีครั้งแรก
แต่ถ้ามันผ่านไปแล้ว....โครตโล่งเลย แบบว่า จะทุกข์ห่าไรฟะ โลกจะน่าอยู่มากขึ้นเนาะ...
ถ้าเรามีไรแล้วแบ่งปันมันออกมา...
เมื่อก่อนมีคำพูดหนึ่งที่คนมักพูดกัน...start with why ชั้นขอเปลี่ยนมันเป็น
start with กู นี่แหล่ะ ชีวิตบางทีมันไม่ต้องการ 4P.. มันไม่ต้องการระบบไอเอสโอ
มันเป็นธรรมชาติที่เราเรียนรู้ด้วยตัวเองทุกวัน...และก็แกร่งเอง
ถามจริงมีโรงเรียนไหนสอนขายรองเท้า...มีโรงเรียนไหนสอนวิธีแก้อกหัก...
สอนให้รู้ว่าเวลาที่อยู่ในห้องน้ำแล้วไม่มีกระดาษทิชชู่ต้องเอาถุงเท้าเช็ดก้นแทน...
หรือไม่ก็ กกน. ตัวเอง คงไม่ใช่เอามือปาดแน่นอนจริงมะ
...วันนี้ไปเยี่ยมทอมมี่ เจ้าของโรงงานผู้ผลิตกล่องนาฬิกาสำหรับแบรนด์เนมระดับโลก...
มีลูกค้าแค่เจ้าเดียว แต่มีออเดอร์ทั้งปี...ทำงานไม่ทันออเดอร์เลย...ถ้าตามหลักทฤษฎีทั่วไป
มันต้องเจ๊งไปตั้งแต่ชาติที่แล้ว...จริงมะ อ้าวก็มีลูกค้าแค่เจ้าเดียวอะ
ทำไมเราต้องเลียนแบบคนอื่น ในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ ไม่ชำนาญ...แต่เพียงเพราะ
เค้าบอกว่า รวยร้อยล้าน..รวยพันล้านงั้นหรือ
มันทำให้ชั้นต้องรีบเอาเรื่องนี้มาเขียน...แม้แต่ชั้นยังตกใจเลย...แต่พอได้พูดคุยกัน
ถึงเข้าใจแล้วว่า ทำไมเค้าจึงเป็นหนึ่งในใจของนาฬิกาแบรนด์นี้..อดทนกัดฟันทำ
จากของเสีย 90% ลดลงมาเหลือ 50%...นี่ก็เยอะละนะสำหรับการผลิตทั่วไป...
แต่สำหรับเค้า มันเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดแล้ว...และที่น่าตกใจคือ ในไทย ไม่มีเจ้าไหน
สามารถผลิตได้ตามสเป็คแบบนี้เลย
นี่คือ...การยืนหยัดในสิ่งที่ตัวเองทำ..ผิดแล้วแก้ไข ทำอีก แก้ไข ทำอีก ทำซ้ำ...
แบรนด์เค้าจ่ายค่าประสบการณ์ของทอมมี่ต่างหาก
ทีนี้อะไรที่ยาก ๆ ยังผ่านมาได้...จะแตกไลน์เป็นผลิตภัณฑ์อื่นก็ง่ายละ...
บางคนรอไม่ถึงวันนี้ไง
ยังมีอีกมากมายหลายชีวิตที่ต้องค่อยๆเอามาเล่า...
วันนี้แค่นี้ก่อนนะ...เมื่อยนิ้วละ
พรุ่งนี้จะเป็นอีกวันที่สวยงามเหมือนวันนี้...
โจทุย
